Sieci PES – założenia i zasady działania

 

Partnerstwo podmiotów: Caritas Archidiecezji Przemyskiej i Podkarpacka Akademia Przedsiębiorczości Katarzyna Podraza realizuje projekt pn. „SUKCES – program wsparcia podmiotów ekonomii społecznej w funkcjonowaniu w sieciach, partnerstwach i klastrach” (Działanie 2.9 Rozwój ekonomii społecznej Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014 – 2020). W ramach programu mają powstać dwie sieci przedsiębiorstw społecznych złożone z co najmniej 12 PES, w tym min. 1 konsorcjum spółdzielczego oraz  przedsiębiorstwa niebędącego PES, działającego w podobnej branży.

 

Sieci zostaną zawiązane w formie partnerstwa kooperacyjnego. Generalnie sieć współpracy może przybierać bardzo zróżnicowane formy: od okazjonalnych spotkań nieformalnej grupy podmiotów, poprzez spisanie reguł i zasad kooperacji w treść porozumień czy umów, aż po zbiurokratyzowane formy prawne. Najpopularniejszym modelem współpracy w ramach sieci jest porozumienie kooperacyjne, zawierane na podstawie art. 353 kodeksu cywilnego¹, określane również jako umowa o współpracy, umowa konsorcjum czy umowa o wspólne przedsięwzięcie.

Porozumienie kooperacyjne jest zawiązywane dla osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego, ale nie sankcjonuje odrębnego podmiotu prawa, nie nadaje osobowości prawnej, nie powstanie w ten sposób również spółka cywilna.^[1] Za popularnością tej formy współpracy przemawia fakt, że nie wymaga ona wpisu do KRS-u, dokonywania dodatkowych rozliczeń podatkowych, obowiązku zwoływania posiedzeń organów, publikacji sprawozdań merytorycznych, czy finansowych. Porozumienie kooperacyjne charakteryzuje również łatwość dokonywania zmiany jego postanowień, czy dopasowania zapisów do bieżących potrzeb podmiotów tworzących sieć.

W ramach projektu „Sukces" zostanie utworzona sieć podmiotów świadczących usługi dla osób starszych oraz sieć podmiotów z branży gastronomicznej.

Obie wybrane branże mają bardzo duży potencjał rozwoju, a ich funkcjonowanie jest niezbędne
i niezależnie np. od sytuacji epidemiologicznej w kraju. Za ideą założenia sieci przedsiębiorstw, świadczących usługi dla osób starszych, przemawia dodatkowo fakt, że obecnie promowany jest proces zapewniania opieki przez środowiska lokalne, nie zaś duże, państwowe instytucje, działające na szczeblu centralnym, co daje znaczne szanse rozwoju dla przedsiębiorstw działających w tym obszarze. Nie należy zapominać również, że zapotrzebowanie na tego typu usługi stale rośnie,
co wiąże się z faktem starzenia się społeczeństwa, wyjazdów młodych osób za granicę, czy zmianą modelu rodziny.

Jak będą funkcjonować nowopowstałe sieci?

Przedsiębiorstwa, które przystąpią do sieci otrzymają szeroki wachlarz wsparcia, w tym pomoc ekspertów i doradców. W ramach projektu planowane jest zorganizowanie misji gospodarczej (o ile pozwolą na to warunki epidemiologiczne), której celem będzie rozpoznanie rynku, nawiązanie kontaktów biznesowych przez zrzeszone przedsiębiorstwa, budowę marki i rozpoznawalności nowopowstałych sieci branżowych PES. W przypadku braku możliwości organizacji misji gospodarczej, organizatorzy zaproponują alternatywną formę tego działania.

Członkowie sieci będą mieli także możliwość wystąpienia w filmie edukacyjnym, poświęconym działalności sieci.

Warto podkreślić, że nowopowstałe sieci otrzymają rozbudowane wsparcie w ramach projektu „Sukces”, m.in. powstaną dokumenty regulujące powołanie i funkcjonowanie sieci:

·         porozumienie kooperacyjne powołujące sieć,

·         regulamin funkcjonowania sieci,

·         deklaracja przystąpienia do sieci,

·         formularz rezygnacji z członkostwa,

·         zgoda na przetwarzanie danych osobowych,

·         kodeks etyki sieci branżowej,

·         strategia rozwoju sieci,

·         plan komunikacji,

·         strategia podnoszenia kwalifikacji i kompetencji członków sieci,

·         strategia marketingowa.

 

Spośród członków danej sieci zostanie wybrany koordynator, czyli podmiot odpowiedzialny
za zarządzanie realizacją celów i zadań sieci. Koordynator będzie  podejmował działania ukierunkowane na rozwój sieci, a w szczególności odpowiadał za organizację szkoleń, doradztwa, promocję, pozyskiwanie środków zewnętrznych, czy zaplecze biurowe i kadrowe.

 

---

[1] Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 lipca 2015 r., I CSK 353/14.